Dia di Tula

Dia di Tula, een familiedag,
een dag van verbinding.

De Dia di Tula heeft een educatief en voorlichtend karakter, gegoten in een entertainmentjasje. Het activiteitenprogramma kenmerkt zich door een familiedag te zijn. Het is een afwisselend programma van lezingen, poëzievoordrachten, muziek, dans en theater. Daarnaast zijn er kraampjes met typisch Curaçaose gerechten en lekkernijen, en ook kraampjes met kunstwerken en literatuur die bijdragen aan een gezellige, culturele en educatieve familiedag waarop voor eenieder iets te leren, proeven en te beleven is.

We streven ernaar, lerend van de ervaring van eerdere initiatieven, en voortbouwend op onze ervaring met de Dia di Tula van de afgelopen jaren, om opnieuw invulling te geven aan het vieren van de Dag van Tula.

Kern is en blijft de aanpak van informele familiedag. Een familiedag dat wil zeggen, laagdrempelig, zeer kindvriendelijk, een gelegenheid waar je ook je oma en opa mee naar toe kan nemen, want het is ontspannen, “gezellig”. We geloven in de bindende kracht van familie en community (“bonding”). De vorm van een familiedag draagt bij aan een sfeer, dat (groot)ouders in gesprek kunnen gaan met (klein)kinderen over wie Tula eigenlijk was. En waarom is hij belangrijk voor ons leven hier in Rotterdam? Intergenerationele verbinding dus!

Deze dag is open voor alle Rotterdammers: Tula kan dienen als held voor alle mensen, want zijn verhaal is universeel. Om die reden zit er bewust een educatief-informatief aspect in het programma. Dit aspect vinden we heel belangrijk. Antillianen hebben in Nederland vaak een negatief imago waardoor het extra belangrijk is om er een sterk verhaal naast te zetten, als inspirerend voorbeeld van moed en de strijd tegen onrecht. Dia di Tula gaat daarom ook over leven in Nederland, leven in Rotterdam, over meedoen, over naar school gaan en studeren, over je gezin opvoeden, over werken en over oud worden. Met verhalen van vallen en opstaan, verhalen van knokken en van successen

vieren. Samen met andere Rotterdammers (“bridging”).